یادتونه اوایل سال ۲۰۲۵ که شیائومی ردمی نوت ۱۴ فور جی رو معرفی کرد؟ سر و صدا به پا شد که آقا یه گوشی اقتصادی اومده که قراره بازار رو جارو کنه. مشخصات روی کاغذش که حرف نداشت؛ صفحه امولد ۱۲۰ هرتزی، دوربین ۱۰۸ مگاپیکسلی، باتری غولپیکر ۵۵۰۰ میلیآمپری! همه گفتیم خودشه! ولی خب، ما تو موبونیوز به مشخصات روی جعبه و کاغذ کاری نداریم. حالا که مدتی از عرضه گوشی گذشته و گوشی حسابی چکش خورده و چندتا آپدیت نرمافزاری هم گرفته، وقتشه ببینیم اون قهرمان اقتصادی، هنوزم قهرمانه یا تو درازمدت کم آورده؟ آیا عملکردش بهتر شده یا افت کرده؟ با موبونیوز همراه باشید تا زیر و بم این گوشی رو بعد از چند ماه استفاده، واستون بکشیم بیرون.
بررسی بلند مدت طراحی گوشی Redmi Note 14 4G شیائومی
اول که ردمی نوت ۱۴ فورجی رو دست میگرفتیم، همه میگفتیم عجب چیزی ساخته شیائومی! طراحی تخت و مدرن با فریم آلومینیومی، قاب پشتی پلاستیکی مات که اثر انگشت روش نمیموند و رنگهای جذابی مثل سبز لیمویی (Lime Green) و آبی اقیانوسی (Ocean Blue)، حس یه گوشی گرونتر رو به آدم میداد. واقعا شیائومی استاد اینه که با هزینه کم، یه ظاهر دلربا تحویلت بده.
اما بعد چند ماه استفاده، اون رنگ و لعاب اولیه چطور دووم آورده؟ فریم آلومینیومی که از آلیاژ با مقاومت بالا ساخته شده، هنوزم همون صلابت اولیه رو داره و به راحتی خط و خش روش نیفتاده. قاب پشتی پلاستیکی هم به خاطر مات بودنش، ظاهر تمیزش رو حفظ کرده. اما نکته اینجاست که اینا همش ظاهر ماجراست. شیشه جلوی گوشی گوریلا گلس ۵ هست. این یعنی در برابر ترک خوردن موقع افتادن مقاومت خوبی داره، ولی در برابر خط و خشهای ریز و مویی که توی جیب کنار کلید و سکه ایجاد میشه، اونقدرها هم مقاوم نیست و اگه از محافظ صفحه نمایش استفاده نکنید، بعد از چند ماه حتما ردشون رو روی صفحه میبینید. اینجاست که متوجه میشیم اون حس پرمیوم اولیه، یه جورایی یه توهم پرمیوم بوده. شیائومی با هوشمندی یه ظاهر گرونقیمت ساخته، اما در باطن از متریالهای اقتصادیتری استفاده کرده تا قیمت رو پایین نگه داره.

البته یه نکته پنهان هم وجود داره. شیائومی برای دوام داخلی گوشی کم نذاشته. استفاده از فوم ضربهگیر داخل بدنه و تقویت چهار گوشه داخلی، نشون میده که مهندسهای شرکت حواسشون به دوام بلندمدت گوشی در برابر ضربه بوده. پس شاید ظاهرش بعد یه مدت خط و خش برداره، ولی احتمال اینکه با یه بار افتادن از کار بیفته کمتره. گواهی IP54 هم که از اول داشت، یعنی در حد پاشش آب و بارون مقاومه و تو این چند ماه هم مشکلی از این بابت گزارش نشده، ولی یادتون باشه که ضدآب کامل نیست. از نظر خوشدستی هم با وزن حدود ۱۹۷ گرم و ضخامت ۸.۲ میلیمتر، هنوزم گوشی راحتیه و لبههای تختش باعث میشه محکم تو دست بشینه و لیز نخوره.
برای اطلاعات بیشتر در مورد طراحی این گوشی میتونید به ویدئو بررسی Redmi Note 14 4G مراجعه کنید
بررسی بلند مدت صفحه نمایش گوشی Redmi Note 14 4G شیائومی
بریم سراغ نقطه قوت اصلی این گوشی یعنی نمایشگرش. یه پنل امولد ۶.۶۷ اینچی با رزولوشن FHD+ و رفرش ریت ۱۲۰ هرتز که روشنایی ۱۸۰۰ نیتی داره. روز اول که روشنش کردیم، گفتیم تو این قیمت بهتر از این نمیشه! رنگها زنده، عمق رنگ مشکی عالی و کار کردن باهاش زیر نور مستقیم خورشید هم راحت بود. حتی از رقیب مستقیمش یعنی گلکسی A16 سامسونگ هم سرتر بود.
حالا بعد از چند ماه، اوضاع چطوره؟ اون روونی ۱۲۰ هرتزی هنوزم پابرجاست؟ راستش رو بخواید، نه همیشه. با پر شدن حافظه و نصب آپدیتهای سنگین HyperOS، اون روونی اولیه یه مقدار کم شده. بعضی کاربرا گزارش دادن که تو کاربری روزمره، گاهی اوقات با لگ و کندیهای کوچیک مواجه میشن که نشون میده پردازنده Helio G99 دیگه به سختی از پس نمایشگر ۱۲۰ هرتزی برمیاد. در واقع، نمایشگر مثل یه موتور فراریه که روی شاسی پراید سوار شده! پنل فوقالعادهست، اما پردازنده نمیتونه همیشه پتانسیل کاملش رو آزاد کنه.
از نظر کیفیت رنگ و روشنایی، خوشبختانه افت خاصی نداشته و هنوزم یکی از بهترینها تو بازه خودشه. خبری از سوختگی پیکسل (burn-in) هم نبوده. اما یه چیزی که از روز اول رو مخ بود و الان با دیدن گوشیهای جدیدتر بیشتر هم رو مخه، حاشیههای زیاد دور نمایشگره، مخصوصا از بالا و پایین. این حاشیهها یه جورایی داد میزنن که با یه گوشی اقتصادی طرفیم. این یه استراتژی مشخص از طرف شیائومیه تا یه تفاوت ظاهری واضح بین این مدل و مدلهای گرونتر پرو ایجاد کنه و شما رو برای خرید اونها وسوسه کنه. پس این حاشیهها یه ایراد طراحی دائمیه که با گذشت زمان از بین نمیره.
بررسی بلند مدت باتری گوشی Redmi Note 14 4G
باتری ۵۵۰۰ میلیآمپر ساعتی این گوشی، یکی از بزرگترین پیشرفتهاش نسبت به نسل قبل بود. اوایل، عملکردش فوقالعاده بود. با استفاده معمولی راحت دو روز دووم میاورد و حتی با استفاده سنگین هم یک روز کامل رو جواب میداد. شارژر ۳۳ واتی هم که خدا رو شکر توی جعبه بود، تو حدود ۷۰ تا ۸۰ دقیقه گوشی رو فول شارژ میکرد.
اما تجربه بلندمدت یه داستان دیگهای رو تعریف میکنه. اولا، یه افت عملکرد طبیعی وجود داره. بررسیهای ۶ ماهه نشون میده که گوشیای که قبلا آخر شب با ۲۵ درصد شارژ به خونه میرسید، الان با ۱۰-۱۵ درصد باقیمونده به شارژر نیاز پیدا میکنه. این طبیعیه و برای هر باتریای اتفاق میفته. اما مشکل اصلی جای دیگهست؛ نرمافزار!

پاشنه آشیل باتری این گوشی، آپدیتهای HyperOS بوده. تعداد زیادی از کاربرا تو فرومهای مختلف از خالی شدن سریع و عجیب باتری بعد از آپدیتها شکایت دارن. این یه مشکل کلاسیک تو گوشیهای شیائومیه. انگار تیم نرمافزار شیائومی با تیم باتری لجه! یه آپدیت میاد باتری رو عالی میکنه، آپدیت بعدی دوباره خرابش میکنه. این یعنی تجربه باتری شما در درازمدت، یه قمار روی کیفیت آپدیتهای آیندهست. البته شیائومی یه ادعای بزرگ هم کرده و گفته باتری این گوشی طوری طراحی شده که بعد از ۱۶۰۰ بار شارژ (یعنی حدود ۴ سال) هنوز بالای ۸۰ درصد از ظرفیت اولیهاش رو حفظ میکنه. این یه وعده عالی برای دوام بلندمدته و یه جورایی یه حرکت هوشمندانه برای مقابله با همین ترس کاربرا از افت عملکرد باتریه. انگار شیائومی میگه آقا نگران آپدیتها نباش، سختافزار باتری ما کارش درسته!
بررسی بلند مدت دوربین گوشی ردمی نوت 14 4 جی شیائومی
میرسیم به بحثبرانگیزترین بخش؛ دوربین. شیائومی با یه حرکت عجیب، دوربین ۸ مگاپیکسلی اولتراواید رو که تو نسل ۱۳ بود، از این گوشی حذف کرد و به جاش یه سنسور ۱۰۸ مگاپیکسلی اصلی کنار دو تا لنز ۲ مگاپیکسلی ماکرو و عمقسنج گذاشت که عملا دکوری هستن. این یعنی شما یه قابلیت کاربردی (عکاسی با زاویه باز) رو از دست دادید تا یه عدد بزرگ (۱۰۸ مگاپیکسل) روی جعبه داشته باشید.
عملکرد این دوربین ۱۰۸ مگاپیکسلی تو درازمدت چطور بوده؟ دقیقا همون چیزی که روز اول بود؛ متوسط. تو نور روز عکسهای با جزئیات و رنگهای شاداب میگیره، ولی مشکلاتی مثل داینامیک رنج محدود (سوختن بخشهای روشن عکس) و اشباع بیش از حد رنگها همچنان وجود داره. بعضی کاربرا حتی میگن کیفیتش از گوشیهای قدیمیترشون هم پایینتره. آپدیتهای نرمافزاری هم نتونستن معجزه کنن، چون مشکلات اصلی سختافزاریه. نبود لرزشگیر اپتیکال (OIS) باعث میشه عکاسی تو شب چالشبرانگیز باشه و زوم دیجیتال تو نور کم تقریبا غیرقابل استفادهست.
دوربین سلفی ۲۰ مگاپیکسلی هم روی کاغذ پیشرفت کرده بود، اما در عمل عکسهاش بیروح و با جزئیات کمه. فیلمبرداری هم که به 1080p محدوده و خبری از 4K نیست، که برای سال ۲۰۲۵ یه نقطه ضعف بزرگه. این گوشی یه مثال کلاسیک از افسانه مگاپیکسل هست. شیائومی یه ویژگی کاربردی (اولتراواید) رو فدای یه عدد تبلیغاتی کرده که در عمل کیفیت فوقالعادهای تحویل نمیده. نرمافزار هم نمیتونه جای خالی سختافزار مناسب رو پر کنه. پس اگه با این امید گوشی رو خریدید که آپدیتها دوربینش رو بهتر میکنن، باید بگم که سخت در اشتباه بودید.
بررسی بلند مدت سختافزار گوشی Redmi Note 14 4G
قلب تپنده این گوشی، چیپست Helio G99-Ultra مدیاتکه. این پردازنده نسبت به اسنپدراگون ۶۸۵ نسل قبل، یه پیشرفت محسوس بود و بنچمارکها هم این رو تأیید میکردن. برای کارهای روزمره و بازیهای سبکی مثل کالاف دیوتی با تنظیمات گرافیکی متوسط، عملکرد قابل قبولی داره و مهمتر اینکه زیاد داغ نمیکنه.
اما در درازمدت، این پردازنده که هستههای نسبتا قدیمیای داره، کم کم داره نفس کم میاره. گزارشهای کاربرا از کندی، لگ و فریز شدن گوشی بعد از چند ماه استفاده و بهخصوص بعد از آپدیتهای HyperOS زیاده. پس اگه خیلی روی روون بودن گوشی حساسید یا اهل بازی سنگین هستید، این گوشی در بلندمدت ممکنه ناامیدتون کنه.
بررسی بلند مدت نرمافزار گوشی Redmi Note 14 4G
و اما نرمافزار. گوشی با HyperOS بر پایه اندروید ۱۴ عرضه شد و تا الان چند آپدیت گرفته. نقطه قوت بزرگش، وعده بینظیر شیائومی برای ۴ سال آپدیت اصلی اندروید و ۶ سال آپدیت امنیتیه. این برای یه گوشی اقتصادی فوقالعادهست و یعنی تا چند سال از نظر نرمافزاری خیالتون راحته. اما یه پارادوکس آپدیت اینجا وجود داره. همین آپدیتهایی که باید نقطه قوت گوشی باشن، به خاطر کیفیت پایین و باگهای زیادشون، اغلب به نقطه ضعف تبدیل میشن و باعث مشکلات باتری و عملکردی میشن. یعنی شما هر بار با ترس و لرز دکمه آپدیت رو میزنید که نکنه گوشی بدتر بشه! این تجربه نرمافزاری ناپایدار، بزرگترین ریسک خرید این گوشیه.
بررسی بلند مدت اسپیکر گوشی Redmi Note 14 4G شیائومی
ردمی نوت ۱۴ فورجی اسپیکرهای استریو با پشتیبانی از Dolby Atmos داره که از همون اول کیفیت خیلی خوبی داشتن. صدای بلند، واضح و تفکیک شدهای تولید میکنن که برای فیلم دیدن و موسیقی گوش دادن تو این رنج قیمت عالیه. خوشبختانه بعد از چند ماه استفاده سنگین، افت کیفیت یا صدای اضافیای ازشون گزارش نشده. تنها ایرادی که میشه گرفت، نبود بیس عمیقه که البته برای یه گوشی اقتصادی کاملا طبیعیه. در کل، اسپیکرها یکی از بخشهایی هستن که عملکردشون ثابت و رضایتبخش باقی مونده.
آیا هنوز redmi note 14 4G ارزش خرید داره؟
خب، رسیدیم به آخر داستان. ردمی نوت ۱۴ فورجی بعد از چند ماه، هنوزم یه گوشی پر از تناقضه. یه نمایشگر عالی و یه وعده آپدیت طولانی رو کنار یه دوربین ضعیف و یه پردازنده معمولی گذاشته. عملکردش تو این مدت یه مسیر پر فراز و نشیب داشته. پردازندهاش نسبت به نسل قبل بهتر شده، اما باتریش به خاطر آپدیتهای نرمافزاری افت کرده و روونی اولیه رابط کاربری هم گاهی جاش رو به لگ داده. دوربین و طراحی همون چیزی هستن که روز اول بودن؛ نه بهتر شدن و نه بدتر. پس این گوشی به درد کی میخوره؟
اگه دنبال یه گوشی با صفحه نمایش فوقالعاده برای فیلم دیدن و وبگردی هستین، باتری براتون مهمه (به شرطی که با ریسک آپدیتها کنار بیاید)، و قصد دارید گوشی رو برای سه چهار سال آینده نگه دارید، ردمی نوت ۱۴ فورجی با توجه به قول آپدیت طولانیمدتش، میتونه گزینه هوشمندانهای باشه. این گوشی برای کسایی خوبه که نمایشگر و دوام نرمافزاری براشون اولویته، نه دوربین و گیمینگ.
و به درد کی نمیخوره؟
اما اگه عشق عکاسی هستین و نبود دوربین اولتراواید اذیتتون میکنه، یا اگه اهل بازیهای سنگین هستین و کوچکترین لگی روی اعصابتونه، بهتره سراغ گزینههای دیگهای برید. این گوشی قطعا انتخاب اول عکاسها و گیمرها نیست. اگه هم ردمی نوت ۱۳ فورجی دارید، اصلا به آپگرید فکر نکنید. چون یه دوربین اولتراواید کاربردی رو از دست میدید و در عوض یه پکیج دوربینی میگیرید که شاید حتی ضعیفتر هم باشه.







